သီလရွိသူ...
ကုိယ္၊ ႏုတ္၊ စိတ္တုိ႔ကုိ သတိနဲ႔ ေကာင္းစြာ
ေစာင့္ေရွာက္ၿပီး မေကာင္းမႈကုိ မျပဳ။ မိမိစတဲ့အေၾကာင္းေၾကာင့္ လိမ္ညာ မေျပာဆုိ။
ထုိသုိ႔ေသာသူကုိ သီလရွိသူဟု ဘုရားစတဲ့ သူေတာ္ေကာင္းမ်ားက ေခၚဆုိၾကပါတယ္။
ပညာရွိသူ....
နက္နဲတဲ့ ျပႆနာေတြကုိ စိတ္ျဖင့္ ၾကံရုံမွ်နဲ႔
ေျဖဆုိႏုိင္စြမ္းရွိတယ္။ အက်ိဳးမဲ့ျဖစ္တဲ့ ရုန္႔ရင္းတဲ့ အမႈမ်ိဳးကို မျပဳ၊
အခ်ိန္အခါ အေလွ်ာက္ျဖစ္ေပၚလာတဲ့ အစီးအပြားကုိ ေကာင္းစြာ အသုံးခ်ႏုိင္တယ္။
ထုိသုိ႔ေသာသူကုိ ပညာရွိဟု ဘုရားစတဲ့ သူေတာ္ ေကာင္းမ်ားက ဆုိၾကတယ္။
သူေတာ္ေကာင္း....
ေက်းဇူးသိတယ္။ သိတဲ့အတုိင္း ဆပ္ေလ့ရွိတယ္။
ျမဲျမံတည္ၾကည္တယ္။ မိတ္ေဆြေကာင္းပီသတယ္။ ဒုကၡေရာက္ေနတဲ့ သူငယ္ခ်င္းရဲ႕ အမႈကုိ
ကူညီေဆာင္ရြက္ေပးတယ္။ ထုိသုိ႔ေသာသူကုိ သူေတာ္ေကာင္းလုိ႔
ဘုရားစတဲ့သူေတာ္ေကာင္းမ်ား က ေခၚၾကတယ္။
ဘုန္းက်က္သေရရွိသူ.....
သက္၀င္ေသာ သဒၶါတရားရွိတယ္။ ခ်စ္ဖြယ္စကား၊ သာယာတဲ့စကား၊
ႏူးညံ့တဲ့စကားကုိ ဆုိေလ့ရွိတယ္။ ေပးကမ္းျခင္း အေလ့ရွိၿပီး ေတာင္းလာသူတုိ႔ရဲ႕ အသံကုိ
သိတယ္။ ေပးကမ္းျခင္းျဖင့္ သူတစ္ပါးကုိ ခ်ီးေျမာက္ေလ့ရွိတယ္။ ထုိသူကုိ
ဘုန္းက်က္ သေရဟာ ဘယ္ေတာ့မွ စြန္႔ခြါမသြားပါဘူး။ အျမဲတမ္း က်က္သေရရွိေနပါတယ္။
ဒါေၾကာင့္ သူ႔ကုိ ဘုန္းက်က္သေရရွိသူလုိ႔ ဘုရားစတဲ့သူေတာ္ေကာင္းမ်ားက ဆုိၾကပါတယ္။
ဓမၼမိတ္ေဆြမ်ားအားလုံး သီလရွိသူမ်ား၊ ပညာရွိသူမ်ား၊
သူေတာ္ေကာင္းမ်ား၊ ဘုန္းက်က္သေရရွိသူမ်ား ျဖစ္ႏုိင္ၾကပါေစ။
No comments:
Post a Comment